Hoebel และทีมของเขายังพบว่าสารเคมีที่เรียกว่าโดพามีน

Hoebel และทีมของเขายังพบว่าสารเคมีที่เรียกว่าโดพามีนถูกปล่อยออกมาในบริเวณของสมองที่เรียกว่านิวเคลียส แอคคัมเบน เมื่อหนูที่หิวโหยดื่มสารละลายน้ำตาล สัญญาณเคมีนี้เชื่อว่าจะกระตุ้นให้เกิดแรงจูงใจและในที่สุดก็เกิดการเสพติดซ้ำๆนักวิจัยทำการศึกษาโดยการจำกัดอาหารของหนูขณะที่หนูนอนหลับและสี่ชั่วโมงหลังจากตื่น Hoebel กล่าวว่า "มันเหมือนกับการพลาดอาหารเช้า "ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงกินอาหารอย่างรวดเร็วและดื่มน้ำที่มีน้ำตาลมาก ๆ " และเขากล่าวเสริมว่า "นั่นคือสิ่งที่เรียกว่าการกินมากเกินไป เมื่อคุณกินมากๆ ในคราวเดียว ในกรณีนี้ พวกเขากำลังดื่มด่ำกับสารละลายน้ำตาลซูโครส 10 เปอร์เซ็นต์ ซึ่งเหมือนกับน้ำอัดลม"หนูที่หิวโหยที่ดื่ม น้ำตาล มากเกินไปจะกระตุ้นโดปามีนในสมองของพวกมัน หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน โครงสร้างของสมองของหนูเหล่านี้จะปรับให้เข้ากับระดับโดปามีนที่เพิ่มขึ้น โดยแสดงตัวรับโดปามีนบางชนิดน้อยกว่าที่เคยมีและตัวรับฝิ่นมากขึ้น ระบบโดปามีนและโอปิออยด์เหล่านี้เกี่ยวข้องกับแรงจูงใจและรางวัล ระบบที่ควบคุมความต้องการและความชอบบางอย่าง การเปลี่ยนแปลงที่คล้ายคลึงกันยังเห็นได้ในสมองของหนูเกี่ยวกับโคเคนและเฮโรอีน